03 دسامبر گزارش نماز جمعه مورخ 02.12.2022

به گزارش خبر و رسانه مرکز فرهنگ اسلامی فرانکفورت نماز جمعه این هفته مورخ 02.12.2022 در مسجد جامع امام علی (ع) مرکز فرهنگ اسلامی فرانکفورت با حضور جمعی از مومنین نمازگزار و به امامت حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن مخبر برگزار گردید.
ایشان در خطبه اول و در ادامه بررسی فرازهای دعای هشتم صحیفه سجادیه به توضیح عبارت ” اَعوذُ بِکَ مِن شَکاسَة الخُلق” پرداخت. وی “شکاسة” را سخت اخلاقی در مقابل اخلاق نرم و زیر مجموعه بداخلاقی دانست و گفت : “نکته اول این که نقش اخلاق در زندگی فردی و جمعی انسانها، نقش تزئینی نیست و بدون رعایت اخلاق جامعه و انسان، امکان برخورداری از تمدن را از دست می دهد و سعادتمند نخواهد شد. نکته دوم این که شکل گیری و ماندگاری و نتیجه بخش بودن روابط انسانها با یکدیگر در زندگی جمعی به هر شکلی وابسته به میزان اخلاقی بودن آنهاست. در این صورت انسان میتواند روابط سالم برقرار کند و راز آن هم در نرم خویی است. ویژگی های مانند انعطاف پذیری در رفتار، توانایی همدلی، توانایی نادیده گرفتن خطای دیگران،گوش شنوا داشتن، توانایی بخشش بدی ها و درک کردن شرایط دیگران همه از ویژگیهای همین نرم خویی است.”
خطیب این هفته نماز جمعه فرانکفورت با استناد به آیه 159 سوره آل عمران، نرم خویی را از اخلاق پیامبر دانست و افزود : شکاسة الخلق یعنی کسی که این ویژگی ها را ندارد. یک دنده و لجوج است. نمی تواند با دیگران همدل شود و آنها را درک کند، حاضر نیست خطای خودش را ببیند یا عذر خواهی کند اما خطاهای دیگران را فراموش نمی کند. چنین ویژگی هایی باعث می شود آدمی به سخت خلقی مبتلا شود و سخت خلقی، هم دنیای افراد را نابود می کند چرا که دیگران را از او فراری می دهد و هم در امر آخرتش به او زیان می رساند چرا که موجب گناهان و معاصی اخلاقی و عملی می شود.
معاون مرکز فرهنگ اسلامی فرانکفورت در ابتدای خطبه دوم پس از توصیه خود و سایر نمازگزاران به رعایت تقوای الهی در ادامه بحث تربیت کودکان در فرهنگ اسلامی به موضوع محبت پرداخت و با اشاره به این که انسان تشنه محبت است و دلش می خواهد محبوب دیگران باشد، توجه به این نیاز را ضروری دانست و گفت : ” کودک، انسانی کوچک است و بیش از بزرگان به محبّت احتیاج دارد. کودک برایش فرق نمی کند که درکاخ زندگی می‌کند و یا در یک خانه معمولی یا کمتر از آن ، اما به خوبی می‌فهمد که محبوب دیگران است یا نه. با احساس محبوبیت می‌تواند آرام و راحت به رشد و نمو خویش ادامه دهد و در صفات عالی انسانیت تکامل یابد. محبّت، ریشه اخلاق نیک است. در پرتو محبّت می‌توان احساسات و عواطف کودک را به خوبی پرورش داد و از او انسانی شایسته ساخت. کودکی که از محبّت سیرآب شده باشد، روانی شاد و دلی با نشاط دارد. او احساس محرومیت نمی‌کند تا عکس العمل بد نشان دهد. همواره خوش بین، خوش قلب و با اعتماد خواهد بود. او انسانی طبیعی است و عقده روانی ندارد و خیرخواه و انسان‌دوست بار می‌آید. کودکی که در محیطِ مهر و محبّت پرورش یافته، بهتر می‌تواند با مشکلات و حوادث سهمگین دوران بلوغ و تغییرات جسمی و روانی رو به رو گردد.”
حجت الاسلام و المسلمین سید محمد حسن مخبر در ادامه خطبه دوم منشاء بسیاری از خشونت‌ها، لج‌بازی‌ها، زورگویی‌ها، افسردگی‌ها، گوشه‌گیری‌ها و ناسازگاری‌ها را محرومیت از محبّت دانست و گفت : ” تنها محبّت قلبی، برای ارضای خواسته‌های درونی کودک کافی نیست. کودک به محبّتی نیازمند است که آثارش در رفتار پدر و مادر نمودار باشد. او از نوازش‌ها، بوسه‌ها، در آغوش گرفتن‌ها، تبسم‌ها و حتی از آهنگ محبّت‌آمیز سخنان پدر و مادر احساس محبّت می‌کند. کودک حتی دوست دارد گاه گاه با پدر و مادرش بازی کند و همین را یکی از نشانه‌های محبّت می‌شمارد. او خشونت، بد رفتاری و دعوای آن دو را دلیل بی‌مهری می‌داند. بعضی از پدر و مادرها، تا هنگامی که کودکشان کوچک است، از اظهار محبّت امتناع نمی کنند اما وقتی کمی بزرگ‌تر شد به تدریج از اظهار محبّت کم می‌کنند و وقتی به سن نوجوانی و جوانی رسید، آن را به‌طور کلی قطع می‌نمایند. در حالی که فرزند در تمام عمر نیازمند محبّت است. به ویژه در نوجوانی و جوانی که دوران بحران روانی است، بیش از سایر اوقات به دلسوزی‌ها، مهربانی‌ها و دلجویی‌های پدر و مادر نیازمند است. بسیاری از ناهنجاری های رفتاری و بزهکاری های اجتماعی محصول همین بی محبتی یا کم محبتی های خانواده است. درباره محبت به فرزندان روایات زیادی وجود دارد. به عنوان نمونه امام صادق علیه السلام فرمود: خدا بنده‌اش را به‌واسطه شدت محبّتی که به فرزندش دارد، مورد مرحمت قرار خواهد داد. همچنین پیامبر فرمود : کودکان را دوست بدارید و با آن‌ها مهربانی کنید. و نیز پیامبر در روایت دیگری می فرمایند : فرزندانتان را زیاد ببوسید، زیرا به‌واسطه هر بوسه‌ای، درجه شما در بهشت بالا می‌رود.”